Mijn naam is Johnny, één van de mannelijke verpleegkundigen van Tempus. Als kind ging ik na school vaak naar het werk van mijn moeder in een woonzorgcentrum. Daar hielp ik vaak met het bedelen van maaltijden aan de ouderen. De voldoening die ik daarvan kreeg, deed me beslissen om in de zorg te stappen. Thuis werd dit niet meteen met enthousiasme ontvangen en had men liever dat ik in de bouw zou treden; dit was ‘meer een jongensstiel’ . Ik heb dan ook eerst 7 jaar in de bouw gewerkt.

Het idee verpleegkundige te worden heeft mij nooit verlaten en dus heb ik me uiteindelijk op latere leeftijd toch omgeschoold tot verpleegkundige.

Al vlug werd mijn gevoel dat de thuisverpleging 100% mijn ding was, bevestigd tijdens de opleiding. Dit omdat ik mijn eigen touch kon geven aan mijn uit te voeren zorgen. Ook mijn eigenheid kon ik veel meer kwijt in de thuisverpleging. Het verschil kunnen maken op de kleine dingen binnen een jong, dynamisch team; dit is wat ik terugvind bij Tempus.

Ik haal vooral mijn energie uit deze job wanneer ik iets kan betekenen voor mensen door op een professionele manier nadruk te leggen op nabijheid, ondersteuning en gelijkheid.

Uiteraard bezit ik ook de nodige technische vaardigheden die nodig zijn binnen de sector.